Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από ειδικό φρουρό οι κινητοποιήσεις, τις μέρες αυτής της τραγικής επετείου, ήταν απρόσμενα μαζικές παρά την τρομοκρατία που έσπερνε η κυβέρνηση στους διαδηλωτές είτε με δηλώσεις περί «μηδενικής ανοχής», είτε με προληπτικές προσαγωγές και εφόδους ακόμα και σε ιδιωτικούς χώρους. Άνθρωποι όλων των ηλικιών διαδήλωσαν ειρηνικά απέναντι σε ένα σύστημα το οποίο προτιμά να δίνει «στις τράπεζες λεφτά και στη νεολαία σφαίρες». Όλα τα στρώματα της νεολαίας, της «γενιάς της αμφισβήτησης» διαμαρτύρονταν ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, στην εργασιακή ανασφάλεια και στην κατάργηση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. 1 χρόνο μετά το Δεκέμβρη του 2008, αυτός ο κόσμος που βγήκε στο δρόμο χωρίς να φοβηθεί την κυβερνητική τρομοκρατία, ανέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι αιτίες της εξέγερσης του Δεκέμβρη υπάρχουν και σήμερα – ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό.
Καταστολή του πολίτη από τον «προστάτη» του :
Η νέα «προοδευτική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απάντησε στους χιλιάδες διαδηλωτές με πολλά δακρυγόνα, πολύ ξύλο, πάνω από 800 «προληπτικές» προσαγωγές και πάνω από 100 συλλήψεις πανελλαδικά, (την ώρα που πέρσι όλο το Δεκέμβρη έγιναν γύρω στις 1800 προσαγωγές). Χαρακτηριστικό δείγμα της αυταρχικής στάσης των αστυνομικών αρχών είναι το χτύπημα που δέχτηκε 55χρονη διαδηλώτρια όταν παρασύρθηκε από μηχανάκι της ομάδας Δέλτα. Το «ατύχημα» αυτό - όπως το αποκάλεσε η κυβέρνηση – συνοδεύτηκε από χτυπήματα με γκλόμπ στην αιμόφυρτη γυναίκα.
Στοχοποίηση του ασύλου :
Εντωμεταξύ η συκοφαντία της νεολαίας, που είχε αρχίσει εδώ και καιρό, κορυφώθηκε στα δελτία των 8 και στα πάνελ των Πρετεντέρηδων. Αποσιωπήθηκε το γεγονός ότι χιλιάδες νεολαίοι διαδήλωσαν μαζικά με τα επίκαιρα συνθήματά τους. Αντίθετα προβάλλονταν επανειλημμένα εικόνες βίας και καταστροφών που φρόντιζαν βέβαια να παρουσιάζουν τους αστυνομικούς σαν «αμυνόμενους προστάτες του πολίτη». Με αφορμή το καταδικαστέο γεγονός του ξυλοδαρμού του πρύτανη Χρ. Κίττα, όπως ήταν αναμενόμενο άνοιξε ακόμα πιο επιθετικά η συζήτηση για την άρση του ασύλου.Εξάλλου, στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 7ηςΔεκέμβρη φάνηκε ξεκάθαρα ποιό ήταν το πολιτικό όφελος στο οποίο αποσκοπούσε η νέα κυβέρνηση με την ένταση της καταστολής. Δεν ήθελε να γίνει ειρηνική πορεία, δεν ήθελε αυτή η πορεία να διαλυθεί ομαλά, δεν ήθελε να ακουστούν οι ανάγκες των φοιτητών μέσα από ένα τόσο μαζικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, δεν επέτρεψε στους φοιτητές να διεξάγουν τις διαδικασίες συντονισμού του φοιτητικού κινήματος μακριά από εκδηλώσεις βίας. Στόχος της κυβέρνησης έγινε το πανεπιστημιακό άσυλο, το οποίο για άλλη μια φορά δαιμονοποιήθηκε ως η μήτρα όλων των κακών της ελληνικής κοινωνίας. Ενδεικτικό του κλίματος αυτού, αλλά και της φανερής στόχευσης της κυβέρνησης ήταν η ανακοίνωση του Αντιπρύτανη του ΕΚΠΑ που, ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρούσε τα Προπύλαια χώρο εκτός ασύλου, καθώς και η προκλητική περιφρούρησή τους από μεγάλη αστυνομική δύναμη ώστε να μη διαλυθεί εκεί η πορεία, αλλά κι εντολή του εισαγγελέα να μπουν αστυνομικές δυνάμεις στο χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου τη στιγμή που εκεί διεξαγόταν το συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων. Το τελευταίο δεν πραγματοποιήθηκε χάρη στην πειθαρχία του ίδιου του κινήματος που περιφρούρησε τις διαδικασίες του και την αποχώρησή του από το χώρο του Πολυτεχνείου. Την ίδια στιγμή στη Θεσσαλονίκη, με πρόφαση πάλι μεμονωμένες ενέργειες που δεν αντιστοιχούν στο κίνημα, βρήκαν πάτημα οι δυνάμεις καταστολής να καταπατήσουν το άσυλο στο ΑΠΘ.
Σοβαρή ένδειξη της σκληρής αυταρχικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ απέναντι στα δημοκρατικά δικαιώματα και του δόγματος «μηδενική ανοχή» του Χρυσοχοίδη αποτελεί το γεγονός ότι για όλες τις παραπάνω ενέργειες η κυβέρνηση δέχτηκε τα συγχαρητήρια της ΝΔ αλλά και του προέδρου του ΛΑΟΣ.
Το πανεπιστημιακό άσυλο όμως , ανήκει σε όλο το λαό. Τα τελευταία 35 χρόνια (από την πτώση της χούντας και μετά ), τα πανεπιστήμια αποτελούν χώρο αφετηρίας ευρύτερων αγώνων . Οι από πάνω ξέρουν πολύ καλά, πως αυτοί οι αγώνες πολλές φορές ανέτρεψαν νόμους, έριξαν κυβερνήσεις, και για αυτό θέλουν να ξεμπερδεύουν με το άσυλο. Σε αυτές τις συνθήκες η επίθεση στο πανεπιστήμιο και στα δικαιώματα των φοιτητών και μαθητών ανοίγει το δρόμο για την καταπάτηση των δικαιωμάτων ολόκληρης της κοινωνίας. Το επόμενο διάστημα, με δεδομένο ότι η επίθεση στο άσυλο και συνολικά στη δημόσια παιδεία θα εντείνεται, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Απέναντι δηλαδή σε αυτή τη βαθιά αντιλαϊκή στάση της κυβέρνησης, και των υπολοίπων δυνάμεων που συμπορεύονται μαζί της, που δεν θέλουν να ακούσουν τη φωνή της κοινωνίας, τη φωνή της νεολαίας, εμείς απαντάμε με μαζικούς αγώνες.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ, ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από ειδικό φρουρό οι κινητοποιήσεις, τις μέρες αυτής της τραγικής επετείου, ήταν απρόσμενα μαζικές παρά την τρομοκρατία που έσπερνε η κυβέρνηση στους διαδηλωτές είτε με δηλώσεις περί «μηδενικής ανοχής», είτε με προληπτικές προσαγωγές και εφόδους ακόμα και σε ιδιωτικούς χώρους. Άνθρωποι όλων των ηλικιών διαδήλωσαν ειρηνικά απέναντι σε ένα σύστημα το οποίο προτιμά να δίνει «στις τράπεζες λεφτά και στη νεολαία σφαίρες». Όλα τα στρώματα της νεολαίας, της «γενιάς της αμφισβήτησης» διαμαρτύρονταν ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, στην εργασιακή ανασφάλεια και στην κατάργηση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. 1 χρόνο μετά το Δεκέμβρη του 2008, αυτός ο κόσμος που βγήκε στο δρόμο χωρίς να φοβηθεί την κυβερνητική τρομοκρατία, ανέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι αιτίες της εξέγερσης του Δεκέμβρη υπάρχουν και σήμερα – ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό.
Καταστολή του πολίτη από τον «προστάτη» του :
Η νέα «προοδευτική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απάντησε στους χιλιάδες διαδηλωτές με πολλά δακρυγόνα, πολύ ξύλο, πάνω από 800 «προληπτικές» προσαγωγές και πάνω από 100 συλλήψεις πανελλαδικά, (την ώρα που πέρσι όλο το Δεκέμβρη έγιναν γύρω στις 1800 προσαγωγές). Χαρακτηριστικό δείγμα της αυταρχικής στάσης των αστυνομικών αρχών είναι το χτύπημα που δέχτηκε 55χρονη διαδηλώτρια όταν παρασύρθηκε από μηχανάκι της ομάδας Δέλτα. Το «ατύχημα» αυτό - όπως το αποκάλεσε η κυβέρνηση – συνοδεύτηκε από χτυπήματα με γκλόμπ στην αιμόφυρτη γυναίκα.
Στοχοποίηση του ασύλου :
Εντωμεταξύ η συκοφαντία της νεολαίας, που είχε αρχίσει εδώ και καιρό, κορυφώθηκε στα δελτία των 8 και στα πάνελ των Πρετεντέρηδων. Αποσιωπήθηκε το γεγονός ότι χιλιάδες νεολαίοι διαδήλωσαν μαζικά με τα επίκαιρα συνθήματά τους. Αντίθετα προβάλλονταν επανειλημμένα εικόνες βίας και καταστροφών που φρόντιζαν βέβαια να παρουσιάζουν τους αστυνομικούς σαν «αμυνόμενους προστάτες του πολίτη». Με αφορμή το καταδικαστέο γεγονός του ξυλοδαρμού του πρύτανη Χρ. Κίττα, όπως ήταν αναμενόμενο άνοιξε ακόμα πιο επιθετικά η συζήτηση για την άρση του ασύλου.Εξάλλου, στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 7ηςΔεκέμβρη φάνηκε ξεκάθαρα ποιό ήταν το πολιτικό όφελος στο οποίο αποσκοπούσε η νέα κυβέρνηση με την ένταση της καταστολής. Δεν ήθελε να γίνει ειρηνική πορεία, δεν ήθελε αυτή η πορεία να διαλυθεί ομαλά, δεν ήθελε να ακουστούν οι ανάγκες των φοιτητών μέσα από ένα τόσο μαζικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, δεν επέτρεψε στους φοιτητές να διεξάγουν τις διαδικασίες συντονισμού του φοιτητικού κινήματος μακριά από εκδηλώσεις βίας. Στόχος της κυβέρνησης έγινε το πανεπιστημιακό άσυλο, το οποίο για άλλη μια φορά δαιμονοποιήθηκε ως η μήτρα όλων των κακών της ελληνικής κοινωνίας. Ενδεικτικό του κλίματος αυτού, αλλά και της φανερής στόχευσης της κυβέρνησης ήταν η ανακοίνωση του Αντιπρύτανη του ΕΚΠΑ που, ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρούσε τα Προπύλαια χώρο εκτός ασύλου, καθώς και η προκλητική περιφρούρησή τους από μεγάλη αστυνομική δύναμη ώστε να μη διαλυθεί εκεί η πορεία, αλλά κι εντολή του εισαγγελέα να μπουν αστυνομικές δυνάμεις στο χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου τη στιγμή που εκεί διεξαγόταν το συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και καταλήψεων. Το τελευταίο δεν πραγματοποιήθηκε χάρη στην πειθαρχία του ίδιου του κινήματος που περιφρούρησε τις διαδικασίες του και την αποχώρησή του από το χώρο του Πολυτεχνείου. Την ίδια στιγμή στη Θεσσαλονίκη, με πρόφαση πάλι μεμονωμένες ενέργειες που δεν αντιστοιχούν στο κίνημα, βρήκαν πάτημα οι δυνάμεις καταστολής να καταπατήσουν το άσυλο στο ΑΠΘ.
Σοβαρή ένδειξη της σκληρής αυταρχικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ απέναντι στα δημοκρατικά δικαιώματα και του δόγματος «μηδενική ανοχή» του Χρυσοχοίδη αποτελεί το γεγονός ότι για όλες τις παραπάνω ενέργειες η κυβέρνηση δέχτηκε τα συγχαρητήρια της ΝΔ αλλά και του προέδρου του ΛΑΟΣ.
Το πανεπιστημιακό άσυλο όμως , ανήκει σε όλο το λαό. Τα τελευταία 35 χρόνια (από την πτώση της χούντας και μετά ), τα πανεπιστήμια αποτελούν χώρο αφετηρίας ευρύτερων αγώνων . Οι από πάνω ξέρουν πολύ καλά, πως αυτοί οι αγώνες πολλές φορές ανέτρεψαν νόμους, έριξαν κυβερνήσεις, και για αυτό θέλουν να ξεμπερδεύουν με το άσυλο. Σε αυτές τις συνθήκες η επίθεση στο πανεπιστήμιο και στα δικαιώματα των φοιτητών και μαθητών ανοίγει το δρόμο για την καταπάτηση των δικαιωμάτων ολόκληρης της κοινωνίας. Το επόμενο διάστημα, με δεδομένο ότι η επίθεση στο άσυλο και συνολικά στη δημόσια παιδεία θα εντείνεται, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Απέναντι δηλαδή σε αυτή τη βαθιά αντιλαϊκή στάση της κυβέρνησης, και των υπολοίπων δυνάμεων που συμπορεύονται μαζί της, που δεν θέλουν να ακούσουν τη φωνή της κοινωνίας, τη φωνή της νεολαίας, εμείς απαντάμε με μαζικούς αγώνες.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ, ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
