• Ο ψαράς είπε στο σκουλήκι: -Πάμε για ψάρεμα;
Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε μια συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης να κερδίσει, μέσα από επικλήσεις «εθνικής ενότητας» και «εθνικού συμφέροντος», την κοινωνική συναίνεση των λαϊκών στρωμάτων, της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, κρύβοντας συστηματικά τα αποτελέσματα και κυρίως τους στόχους των μέτρων που υλοποιεί. Πραγματικά η ατζέντα των συμφερόντων του κεφαλαίου που εφαρμόζεται, με την κοινωνία αποπροσανατολισμένη και φοβισμένη από την προπαγάνδα Κυβέρνησης – ΜΜΕ, αποτυπώνει την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη συνταγή εξόδου από την οικονομική και δημοσιονομική κρίση. Συνταγή που αποτελούσε διακαή πόθο για πολλά χρόνια, εμπερικλείει τα σκληρότερα μεταπολιτευτικά μέτρα και στρέφεται κατά μέτωπο στους εργαζομένους, την σπουδάζουσα και εργαζόμενη νεολαία, τους άνεργους και τους συνταξιούχους, τους μετανάστες. Τα ασθενέστερα οικονομικά-κοινωνικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας καλούνται δηλαδή να βγάλουν τη χώρα από μια κρίση που δημιουργήθηκε από την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική λαίλαπα και τους κερδοσκόπους-μεγαλοεπιχειρηματίες της χώρας.
• Μισός μισθός, μισή ζωή
Το νεό Πρόγραμμα Σταθερότητας & Ανάπτυξης που κατέθεσε η Κυβέρνηση στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση δήθεν, των προβλημάτων στην οικονομία υλοποιεί ακριβώς αυτή τη συνταγή.
Έχουμε:
- συνολική μείωση του πραγματικού εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων που θα ξεπεράσει το10% το 2010.
- πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο πράγμα που οδηγεί στη διατήρηση του θεσμού των συμβασιούχων, των ωρομισθίων, της μερικής απασχόλησης και θα οδηγήσει και στη διεύρυνση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
- μείωση συντάξεων από 15% εως 35% από τις ήδη «πετσοκομμένες» συντάξεις.
- άμεση αύξηση κατά δύο έτη του μ.ο. ηλικίας συνταξιοδότησης.
- επίσημη ανεργία να παραμένει στο 12% χωρίς καμιά κίνηση για μείωση της.
- φοροεπιδρομή έμμεσων φόρων που χτυπούν περισσότερο τα χαμηλά εισοδήματα (τσιγάρα, ποτά, καύσιμα).
Στο παραπάνω λοιπόν φόντο η κυβέρνηση έρχεται να θέσει μέχρι και κατάργηση 14ου μισθού(δώρο Πάσχα+επίδομα ανεργίας) ,θέσπιση που αποτελεί ιστορική και θεμελιώδη κατάκτηση του εργατικού κινήματος, αυτονόητο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου . Με αυτό το μέτρο άρεται πλέον κάθε αμφιβολία για την ταξική μεροληψία των ΄΄σοσιαλιστών΄΄ του Πασόκ υπέρ των εχόντων και πλουσίων, εγκαθιδρύοντας την λογική της ιδιωτικοποίησης των κερδών και της κοινωνικοποίησης των ζημιών.
• Το αντίκτυπο στους φοιτητές/τριες…
Το επιστέγασμα των μέτρων που εφαρμόζονται σήμερα σε ακραία μορφή κα η κοινωνική συναίνεση που επιζητούν, θέλησαν(άρθρο16) και θέλουν ακόμη οι εκάστοτε κυβερνήσεις να τα θεσμοθετήσουν και στην εκπαίδευση, ώστε οι μελλοντικοί εργαζόμενοι/ες να είναι πιο εξειδικευμένοι(αλλαγή προγράμματος σπουδών-κατάτμηση ενιαίου πτυχίου), να πειθαρχούνται-ελέγχονται ευκολότερα κλπ., πράγματα που απτά βρίσκονται στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Εν τέλει όμως αυτοί που θα πληρώσουν και θα πληγούν περισσότερο από αυτά τα μέτρα και επιλογές του ΠΑΣΟΚ είμαστε σε μεγάλο βαθμό εμείς, οι μελλοντικοί εργαζόμενοι καθώς εμπεδώνεται όλο και μεγαλύτερη «ευελιξία» και «κινητικότητα» στην αγορά εργασίας. (1 στους 6 βρίσκει δουλειά σχετική με αυτό που σπούδασε, 1 στους 4 νέους είναι άνεργος)
• Η πλάκα τελείωσε…
Στον αντίποδα όμως των παραπάνω και χαράσσοντας διαχωριστικές γραμμές, σε συνολική ρήξη με το κυβερνητικό πρόγραμμα αναδεικνύεται μια εναλλακτική διέξοδος από την κρίση, αυτή τη φορά προς όφελος της κοινωνίας. Συνοπτικά προτείνουμε:
- Επιμήκυνση του χρόνου εξισορρόπησης των ελλειμμάτων. Κανείς δεν έχει αιτιολογήσει γιατί αυτά πρέπει να γίνουν μέσα σε 3 και όχι σε 8 χρόνια.
- Κοινό μέτωπο με άλλες χώρες που βρίσκονται στον προθάλαμο των προβλημάτων της Ελλάδας, τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου(Πορτογαλία,Ισπανία,Ιταλία)
- Φορολογικό σύστημα χωρίς τα γνωστά παράθυρα που έχουν προκύψει από τα αλλεπάλληλα κοινωνικά συμβόλαια, φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και της εκκλησίας, μείωση των στρατιωτικών δαπανών.
- Επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που λειτουργούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και όχι υπέρ ενός νεφελώδους σώματος μετόχων που απλώς θέλουν αποδόσεις, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις επιπτώσεις των αποδόσεων.
- Ακύρωση όλων των ελαστικοποιήσεων της εργασίας, αξιοπρεπείς μισθοί αντίστοιχοι των απαιτήσεων διαβίωσης.
- Μέριμνα για τους ανέργους και τις απολύσεις, την «ελεύθερη» εκμετάλλευση των μεταναστών, την απλήρωτη οικογενειακή εργασία, κ.λπ.
Οι δυνάμεις λοιπόν της εργασίας και η νεολαία, που αποτελούμε την μελλοντική γενιά ανέργων, υποαπασχολούμενων και ανασφάλιστων πρέπει να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε την έξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων και των σύγχρονων κολασμένων της ελληνικής κοινωνίας. Με την ανάπτυξη δηλαδή μαζικών, ενωτικών κινημάτων πρέπει να φωνάξουμε δυνατά ΄΄ούτε βήμα πίσω΄΄, να πετύχουμε ανατροπές των εφαρμοζόμενων κυβερνητικών μέτρων και να διεκδικήσουμε συνολικά το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και τη ζωή. Μετά λοιπόν και την μαζική πανεργατική απεργία στις 24 Φεβρουαρίου, η κλιμάκωση των αγώνων αποτελεί μονόδρομος και η μαζική, αγωνιστική συμμετοχή μας απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη νικών.
Καλούμε σε:
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα κυβερνητικά μέτρα, Πέμπτη, 4/3 στις 06:00 μμ, Προπύλαια.
-Πάρτε πίσω τα μέτρα.
-Να καταργηθεί το ευρωπαϊκό σύμφωνο σταθερότητας.
-Να αποσυρθεί το κυβερνητικό πρόγραμμα σταθερότητας που οδηγεί τους εργαζόμενους
της χώρας μας στην ανεργία και τη φτώχεια
Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε μια συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης να κερδίσει, μέσα από επικλήσεις «εθνικής ενότητας» και «εθνικού συμφέροντος», την κοινωνική συναίνεση των λαϊκών στρωμάτων, της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, κρύβοντας συστηματικά τα αποτελέσματα και κυρίως τους στόχους των μέτρων που υλοποιεί. Πραγματικά η ατζέντα των συμφερόντων του κεφαλαίου που εφαρμόζεται, με την κοινωνία αποπροσανατολισμένη και φοβισμένη από την προπαγάνδα Κυβέρνησης – ΜΜΕ, αποτυπώνει την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη συνταγή εξόδου από την οικονομική και δημοσιονομική κρίση. Συνταγή που αποτελούσε διακαή πόθο για πολλά χρόνια, εμπερικλείει τα σκληρότερα μεταπολιτευτικά μέτρα και στρέφεται κατά μέτωπο στους εργαζομένους, την σπουδάζουσα και εργαζόμενη νεολαία, τους άνεργους και τους συνταξιούχους, τους μετανάστες. Τα ασθενέστερα οικονομικά-κοινωνικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας καλούνται δηλαδή να βγάλουν τη χώρα από μια κρίση που δημιουργήθηκε από την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική λαίλαπα και τους κερδοσκόπους-μεγαλοεπιχειρηματίες της χώρας.
• Μισός μισθός, μισή ζωή
Το νεό Πρόγραμμα Σταθερότητας & Ανάπτυξης που κατέθεσε η Κυβέρνηση στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση δήθεν, των προβλημάτων στην οικονομία υλοποιεί ακριβώς αυτή τη συνταγή.
Έχουμε:
- συνολική μείωση του πραγματικού εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων που θα ξεπεράσει το10% το 2010.
- πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο πράγμα που οδηγεί στη διατήρηση του θεσμού των συμβασιούχων, των ωρομισθίων, της μερικής απασχόλησης και θα οδηγήσει και στη διεύρυνση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
- μείωση συντάξεων από 15% εως 35% από τις ήδη «πετσοκομμένες» συντάξεις.
- άμεση αύξηση κατά δύο έτη του μ.ο. ηλικίας συνταξιοδότησης.
- επίσημη ανεργία να παραμένει στο 12% χωρίς καμιά κίνηση για μείωση της.
- φοροεπιδρομή έμμεσων φόρων που χτυπούν περισσότερο τα χαμηλά εισοδήματα (τσιγάρα, ποτά, καύσιμα).
Στο παραπάνω λοιπόν φόντο η κυβέρνηση έρχεται να θέσει μέχρι και κατάργηση 14ου μισθού(δώρο Πάσχα+επίδομα ανεργίας) ,θέσπιση που αποτελεί ιστορική και θεμελιώδη κατάκτηση του εργατικού κινήματος, αυτονόητο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου . Με αυτό το μέτρο άρεται πλέον κάθε αμφιβολία για την ταξική μεροληψία των ΄΄σοσιαλιστών΄΄ του Πασόκ υπέρ των εχόντων και πλουσίων, εγκαθιδρύοντας την λογική της ιδιωτικοποίησης των κερδών και της κοινωνικοποίησης των ζημιών.
• Το αντίκτυπο στους φοιτητές/τριες…
Το επιστέγασμα των μέτρων που εφαρμόζονται σήμερα σε ακραία μορφή κα η κοινωνική συναίνεση που επιζητούν, θέλησαν(άρθρο16) και θέλουν ακόμη οι εκάστοτε κυβερνήσεις να τα θεσμοθετήσουν και στην εκπαίδευση, ώστε οι μελλοντικοί εργαζόμενοι/ες να είναι πιο εξειδικευμένοι(αλλαγή προγράμματος σπουδών-κατάτμηση ενιαίου πτυχίου), να πειθαρχούνται-ελέγχονται ευκολότερα κλπ., πράγματα που απτά βρίσκονται στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Εν τέλει όμως αυτοί που θα πληρώσουν και θα πληγούν περισσότερο από αυτά τα μέτρα και επιλογές του ΠΑΣΟΚ είμαστε σε μεγάλο βαθμό εμείς, οι μελλοντικοί εργαζόμενοι καθώς εμπεδώνεται όλο και μεγαλύτερη «ευελιξία» και «κινητικότητα» στην αγορά εργασίας. (1 στους 6 βρίσκει δουλειά σχετική με αυτό που σπούδασε, 1 στους 4 νέους είναι άνεργος)
• Η πλάκα τελείωσε…
Στον αντίποδα όμως των παραπάνω και χαράσσοντας διαχωριστικές γραμμές, σε συνολική ρήξη με το κυβερνητικό πρόγραμμα αναδεικνύεται μια εναλλακτική διέξοδος από την κρίση, αυτή τη φορά προς όφελος της κοινωνίας. Συνοπτικά προτείνουμε:
- Επιμήκυνση του χρόνου εξισορρόπησης των ελλειμμάτων. Κανείς δεν έχει αιτιολογήσει γιατί αυτά πρέπει να γίνουν μέσα σε 3 και όχι σε 8 χρόνια.
- Κοινό μέτωπο με άλλες χώρες που βρίσκονται στον προθάλαμο των προβλημάτων της Ελλάδας, τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου(Πορτογαλία,Ισπανία,Ιταλία)
- Φορολογικό σύστημα χωρίς τα γνωστά παράθυρα που έχουν προκύψει από τα αλλεπάλληλα κοινωνικά συμβόλαια, φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και της εκκλησίας, μείωση των στρατιωτικών δαπανών.
- Επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που λειτουργούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και όχι υπέρ ενός νεφελώδους σώματος μετόχων που απλώς θέλουν αποδόσεις, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις επιπτώσεις των αποδόσεων.
- Ακύρωση όλων των ελαστικοποιήσεων της εργασίας, αξιοπρεπείς μισθοί αντίστοιχοι των απαιτήσεων διαβίωσης.
- Μέριμνα για τους ανέργους και τις απολύσεις, την «ελεύθερη» εκμετάλλευση των μεταναστών, την απλήρωτη οικογενειακή εργασία, κ.λπ.
Οι δυνάμεις λοιπόν της εργασίας και η νεολαία, που αποτελούμε την μελλοντική γενιά ανέργων, υποαπασχολούμενων και ανασφάλιστων πρέπει να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε την έξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων και των σύγχρονων κολασμένων της ελληνικής κοινωνίας. Με την ανάπτυξη δηλαδή μαζικών, ενωτικών κινημάτων πρέπει να φωνάξουμε δυνατά ΄΄ούτε βήμα πίσω΄΄, να πετύχουμε ανατροπές των εφαρμοζόμενων κυβερνητικών μέτρων και να διεκδικήσουμε συνολικά το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και τη ζωή. Μετά λοιπόν και την μαζική πανεργατική απεργία στις 24 Φεβρουαρίου, η κλιμάκωση των αγώνων αποτελεί μονόδρομος και η μαζική, αγωνιστική συμμετοχή μας απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη νικών.
Καλούμε σε:
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα κυβερνητικά μέτρα, Πέμπτη, 4/3 στις 06:00 μμ, Προπύλαια.
-Πάρτε πίσω τα μέτρα.
-Να καταργηθεί το ευρωπαϊκό σύμφωνο σταθερότητας.
-Να αποσυρθεί το κυβερνητικό πρόγραμμα σταθερότητας που οδηγεί τους εργαζόμενους
της χώρας μας στην ανεργία και τη φτώχεια
